woord

Ik wil een woord kennen dat jou kan beschrijven. Dat zacht genoeg klinkt en duidelijk is. Wat zegt dat je lief en mooi bent. Wat zegt dat jij jij bent. Wat een compliment is. Maar zo'n woord bestaat niet of niet meer.
Er bestaat geen woord voor jou. Er bestaat geen woord dat klinkt als jou.

Ik wil dat er een duidelijke A in zit, en een zachte M. En een X, want die is bijzonder net als de Y. Een O is mooi rond en een V klinkt lief.
Er mag geen G inzitten, de G van grom en gatver. En ook geen K, want die is veel te hard. En een F of een S klinkt te boos en de P is van poep, dus die ook niet. De Q is niet mooi genoeg, net als de Z.
Ik wil er een vraagteken achter, want ik jij zorgt voor genoeg twijfels. En er moet CH achter staan, want dat staat slim.
De R en T zijn niet welkom, want die zijn ook te hard. De E komt al te vaak voor.
De U klinkt eigenlijk wel goed genoeg, want die klinkt respectvol.
Ik twijfel nog over de W, die maakt niet zo veel uit.
De I klinkt niet prettig in mijn oren. Die piept.
De D misschien, Die komt dan samen met de L bij de W. En de J ook.
De H mag absoluut niet zonder een C, want dan is hij van Haat.
En de B maakt me ook niet uit.

Dan mogen de A, M, X, Y, O, V, CH, U en ?. En de W, B, L, D en J er extra bij, voor als er geen woord uit komt.

Het woord moet met de M beginnen en met CH? eindigen. De letters mogen wel vaker voorkomen, maar de X en de extra letters niet. Na de M moet de A komen. En niet alle letters hoeven er in. De CH spreek je niet uit als een G, maar als SJ.

Pff...
Ik kan er geen woord van maken. Daarvoor ken ik te veel bestaande woorden. Denk ik. Dan maar geen woord.
Dan,
Dan ben je een cijfer!
Het cijfer 2, want 2 is nooit alleen. En 2 ziet er mooi uit, en sierlijk. En je hebt iets aan 2. Het is ook een vast en duidelijk getal. En meervoud, maar niet te veel. Een 2 past bij je en beschrijft jou. Dus dat ben je. Een eenvoudige 2. Vroeg, maar niet als eerste. Dus vanaf nu ben jij 2?. Wel met vraagteken, omdat ik nog steeds over je kan twijfelen. Dat wel...