vrijdag 25 februari 2011

Probeer ik te verwoorden

Zal ik alles maar weer eens delen
van wat ik de laatste tijd dacht
Zelfs ik weet niet meer wat ik van mijzelf
verwacht
Of wat er gebeurd
Of ik nu wel of niet
Besef ik dan wat
en hoe
en waarom
Dus dan probeer ik te verwoorden
Zodat ik sneller snap
Wat ik dacht vandaag en gister
En hoe het met me gaat

mensen

Mannen, vrouwen, kinderen
Jong, oud, er tussen in.
Lopend, wandelend, rennend
Met of zonder zin.

Kijkend, dromend, pratend
Lachend, droevig, starend
Alleen, twee of met een groep

Etend

Bellend

Wachtend, net als ik.

Met alle soorten kleuren en kleren
Onoplettend of wantrouwend
Ook fietsend of in een auto
Met een tas of zak

Sjaal, muts, wanten
Of gewoon in een broek en jas.
Hakken in hoogtes en breedtes
Of schoenen klein en plat

Alle soorten en verschillen
Zijn te zien hier in de stad

Bang voor je

Ik ben dan bang als ik hier zit
Bang om je te zien
Om iets te merken van je bestaan
En dan op eens iets heel stoms te doen
In paniek te raken
Of iets anders belachelijks
Want een soort van er over heen
Ben ik nog lang niet.

Roes

Om dan nog amper te fantaseren
over wat ik altijd voor me zag
Is fijn.

Het gevoel dat het over moet zijn,
Het steeds minder denken aan maakt alles beter.
Of rustiger in ieder geval

Veel zorgen zijn weg
En ik begin leuk te vinden wat echt is
En behoorlijk wat realistischer

Ik kan verder kijken
Of durf dat te doen
Want wat me zou tegen houden is minuscuul klein geworden
en verdwijnt langzaam

Dat dit, deze stap
zo opluchten zou
had ik nooit durven dromen

voor het eerst

Al vroeg ik er stiekem een beetje om
al zei ik het als eerst
Ik heb gekregen waar ik stiekem op hoopte
van iemand waar ik het stiekem van hoopte
en dan dit jaar de eerst keer
wat toch wel een goed gevoel geeft
ik hoop op vaker.

en verder

wat nu
ik heb wat ik wil
en verder?
Gaat het vanzelf
minder worden?
of
moet ik er zelf
nog van alles voor doen?
Wat gebeurd er
Wat gaat er gebeuren
Wat mag
kan
of wil ik verwachten
verder?

In het echt

Om nu al te merken dat er
een last van mijn schouders gevallen is
geeft mij behoorlijk wat hoop.
Want zou ik nu op aarde, in het echt,
verder kunnen kijken dan ik ooit gedaan heb?
De wil en behoefte is er,
de mogelijkheid nu ook?
Want dat zou wel moeten,
nu dit deel of hoofdstuk bijna klaar is.
Zou ik de oogkleppen kunnen laten verdwijnen
en kijken naar en vinden wat ik wil?
Nu, dat zullen we vanzelf merken.

Deel van mij

Wat nou als het rustig is
moet ik dan leven in stilte?
moet ik dan alleen zijn?
Is dat wel wat ik wil?
Ik wil dat het rustiger is, niet helemaal rustig of stil.
Ik wil dat het minder onmogelijk is
Maar helemaal opgelost zou ik het niet willen.

Het hoort bij mij
Dat ben ik, als zo lang ik mij kan herinneren.
Dat gaat ook niet weg, of niet nu dit kleine deel langzaam aan het verdwijnen is.

in zicht

Omdat nu eindelijk jij,
omdat nu alles goed gaat komen.
Daarom ben ik nu blij,
Omdat er een einde gaat komen aan mijn dromen.
Dat voel ik,
Dat weet ik,
Dat wil ik,
Dat denk ik,
Omdat nu eindelijk ik iets zeker weet.
Omdat nu alles goed gaat komen.
Doordat je het toch nog deed
Komt er een einde aan mijn dromen.

Dat stomme waarom

Waarom blijven die stomme dromen komen?
Waarom blijf ik wakker worden met jou gezicht als eerste in mijn gedachten?
Waarom stopt dat niet of wordt dat minder?
Waarom wordt ik constant achter volgt door de gedachte aan de stomme rode haren?
Waarom kan niemand daar wat aan doen?
Waarom wil jij er niets aan doen?
Waarom kan ik er zelf niets aan doen?
Waarom stopt het niet?
Waarom blijft het?
Waarom blijf jij?

zondag 6 februari 2011

Verdwaald in fantasieën

Zittend, wachtend, kijkend
om mij heen.
Volg ik mijn gedachten,
waar ik weer in verdween.
Zoekend, wachtend, wetend
dat ik wacht.
Begin ik je te voelen,
lief, je bent zo zacht.

Verdwaald in fantasieën
Onwetend waar ik ben
Droom ik weer de beelden
die ik al goed ken.

Zittend, wachtend, kijkend
naar de zelfde plek.
Zoekend, wachtend, wetend
dit wordt weer te gek...

beter

Toch gaat het beter nu ik de stap heb genomen.
of nu ik weet dat jij weet dat ik
Want op de een of andere manier ben ik rustiger
ook in mijn hoofd
Maar het is nog lang niet weg
Dus ik wacht, wacht en blijf wachten.
Tot hij of jij laat horen van
En ik weet dat ook dat niet direct werken zal...

soms

En dan al die vrouwen
waarvan wordt gezegd dat ze mooi zijn
mijn gedachten eindigen altijd bij jou
jij bent en blijft toch altijd de enige
dus dan maar bedankt voor dat ik dat dan gezien heb
denk ik.
soms.

de duivel

Zo mooi
en zo warm
en zo zacht,
is wat je van een vrouw als jou verwacht.
Jij laat ieder alleen maar dromen,
geen enkel persoon kan ontkomen.
Het beeld blijft allen achtervolgen
van jou en je dansende golven.
Maar omdat niemand je krijgen kan,
ben je de nachtmerrie van elke vrouw en man.