fire

familie

bezigheid

mooie vrouw

lieve lieve leid me af
lieve lieve laat me dromen
lieve lieve van alle drukte
lieve lieve in mijn hoofd
lieve lieve laat mij denken
lieve lieve alleen aan jou
lieve lieve maak me rustig
lieve lieve mooie vrouw

Kom naar mij

Hoe zeg ik jou nou dat
en wat ik over je denk
voor je voel
van je wil
wat niet veel en nog simpel is
dat mijn dromen wegblijven
omdat ik bang ben te denken aan jou
dat ik bij je wil zijn
te dichtbij
en hoe rot ik me voel als ik je niet heb gezien

hoe vertel ik je nou
zonder je bang te maken
wat je met me doet
hoe je me afleid
hoe je me de angst aan jaagt
dat ik me weer zo rot ga voelen als toen
dat ik heel goed besef dat het ook deze keer niet kan

hoe kan ik je dit nu laten weten
op een manier dat we nog normaal met elkaar om kunnen gaan
waarom kom je me dit niet vertellen
waarom niet even jij naar mij
dat zou ik wel fijn vinden...

Hollands plaatje

Ingesloten tussen grijze gordijnen
Hopend op ik wordt niet nat
Zie ik waar de druppen vallen
Terwijl ik fiets onder het nog blauwe gat.

Bewonderend kijk ik naar de donkere wolken
Hoe mooi een regenboog voorzichtig schijnt daarvoor
Prachtig is dit Hollandse plaatje
Zo lang ik droog blijf

Tot ik aankom waar ik moet zijn.

op verzoek

lieve lieve

ik wil je zo graag voelen
vasthouden en strelen
end oor die gedachte
weet ik wat ik niet wil weten en nog ontken
als een magneet trek je me aan
wil ik alleen maar dichtbij je zijn
ben ik blij dat ik nog niet droom over jou
nog niet, dat zal vast wel komen
ben ik bang.

het zal wel door het weer komen

ik vind je leuk
ook vind ik je mooi
ik vind je dus leuk en mooi
en ook lief
en grappig
en slim
dus ik vind al die dingen
maar ik weet dan weer niet of ik je naast
leuk, mooi, lief, grappig en slim
nog meer vind.
ik begin nu wat te twijfelen
want wordt ik weer verliefd?

ben ik weer

wanneer ben je nu verliefd?
Wanneer weet je dat nu zeker?
ik wil niet nog eens me zo rot voelen omdat het niet kan.
Maar ik denk toch dat het er weer aankomt.
Nog meer bij de puinhoop in mijn hoofd.
Ze is zo leuk en mooi en grappig.
Ik wil steeds dichterbij.
Ik moet me inhouden haar niet stiekem aan te raken,
Dat zou ik best graag willen, als ik zo naast haar zit.
Hierom vind ik het wonderbaarlijk dat ik nog niet over haar heb gedroomd.
Wat de vorige keer zo erg was.
En ik mis haar als ze er niet is, ik wordt vrolijker als ze er wel
Ik laat mezelf niet verliefd zijn, dat gebeurd me niet nog eens.
en toch zegt iets me dat...

wat gebeurd er?

Opeens lukt het niet meer, kan ik niet meer en weet ik niet meer.
Wil ik niet meer, ga ik niet meer, doe ik niet meer en hoef ik niet meer.
Alleen omdat ik te moe ben.
Denk ik niet dat het helemaal goed gaat.
Maar zelfs daar ben ik niet zeker meer van.
Opeens gaat het niet meer, denk ik niet meer en is het op.

Herkenbaar

Mopperend en stampend loopt ze door het huis. Terwijl ze alles wat los zit optilt en terugzet, springt iedereen uit de weg. Alle deuren en laden doet ze open en dicht. Een kreet van woede en lichte paniek. Daarna 'Ik heb het nu nodig, nu! en ik had het net in mijn handen'. Ze laat zich op haar knieën vallen, kruipt door het huis. Op haar buik om onder de banken te kijken. Zuchtend gaat ze staan en doet ze haar rondje nog kwader opnieuw. Na twintig minuten hopeloos gezocht te hebben, met het zweet op haar voorhoofd staat ze met haar handen in haar zij. Ze geeft het op. Met haar hoofd in haar handen gaat ze zitten. Kijkend naar de agenda van waaruit het vermiste briefje haar doodleuk toe lacht. 'oh ja, ik had het gelegd op de plaats waar ik het vaakst kijk en waar ik het niet vergeten zou. Moet ik het nu daar laten liggen, of het op een beter plek leggen om verder zoeken te voorkomen? Als ik dit denk weet ik straks vast niet meer wat ik heb gedaan.'

adem

Geboeid door het op en neer gaan van een geweldig zachte vorm.
Kijkend word ik rustig en bewonder ik de schoonheid van de bijna onzichtbare beweging van haar borst.
Ik ga mee in het ritme van haar ademhaling.
Dan ademen we synchroon.
Het ontspannende onopvallende op en neer.
Geniet ik stiekem en hopelijk net zo onopvallend.
Als de mooie vrouw die ik van schuin achter en niet eens zo duidelijk zie.
Mooi omdat ik rustig van haar ritme word.
Heb ik iets wat veel interessanter is dan waar ik mijn aandacht bij zou moeten houden.
En ga ik langzaam dromen.
Val ik langzaam in slaap.

pets

Over mij

Dit gaat over mij.
Ik ben het onderwerp.
En niemand weet wie ik ben.

Ik kan iedereen zijn.
Man, vrouw.
Jong, oud.
Vrij, getrouwd.
Ik kan mooi zijn, ik kan lelijk.
Ik ben hoe jij me voor je ziet.
Of ben ik jou, want jij bent ook een ik.
Voor jezelf. Maar dan zou jij jij niet zijn.
Dan zijn we beiden ik.
Of ben ik jij.

Wie zal ik toch zijn.
Wie zal ik toch wezen.
Ik ben ik.
Vul jij me dan in?

natuurlijk

Ogen als de zon
Wangen als de wolken
Stem als de wind
Geur van de bloemen
Haar dat golft als water
Lichaam beweegt als sierlijke takken
Sterk als een steen
Breekbaar als droge bladeren
En schoon als alles samen.
Engelen bestaan.

Lieve Harm

Ik heb nog steeds niet de juiste woorden gevonden,
de juiste gedachten gehad,
om te zeggen en beseffen
dat nou definitief is waarvan iedereen wist dat het kwam.
Wat gaat het dan toch opeens en snel.
Ik durf niet te veel te denken of te dichtbij te komen.
Als het al erg is die geweldige man in een stoel te zien terwijl hij bijna niets meer kan,
klopt het al helemaal niet meer als die zelfde sterke man helemaal niets meer kan.
Ik neem de tijd om voorzichtig te herinneren.
Jou herinner ik me als voorbeeld.
Als groot, geweldig en goed.
Bedankt dat je hebt bestaan Harm,
al was het veel te kort.
Toi toi toi daarboven.


Ik geloof dat dit mijn woorden voor je zijn.

komt er nog wat van

ik kan niet stoppen met zoeken
of wachten
op wat ik heel graag wil.
maar waarvan iedereen zegt dat het pas komt,
als je rustig vergeet dat je het nog mist.
Ik vind dat ik aan de beurt ben
en fantaseer daardoor veel te veel
over wie en hoe en onrealistisch
mooier dan ooit ook.
Terwijl ik weet dat
pas als ik me er bij neer leg
Het voorzichtig komen zal.
die rust kan ik alleen nog niet vinden,
Tussen al het zoeken door.
Zonder dat ik zuchtend ga zitten.

realiteit

Ik zag echte rode golven.
Echt, letterlijk in een zoute zee.
Maar veel minder mooi dan ik me altijd inbeeld.
Vuil en vies, en tegenvallend.
Toch wel weer fascinerend. Dat zal dan aan mij liggen.
Het smerige bruine schuim op de koppen in de koper rode zee.
Als een droom.
Ik bleef staan kijken.
Gefascineerd door hoe dit de schoonheid miste.

ik kan, doe en groei

ik kan en ik kan en ik doe
- terwijl ik denkbeeldige handen fijn knijp -
ik weet dat ik kan en gewoon
- terwijl onhoorbare stemmen mij aanmoedigen -
ik zal en ik ga en ik groei
- terwijl ik dat 's nachts trots vier in dromen -
ik kan en ik wordt, wordt zelfstandiger
- samen met zij die hier niet bestaan -

opbouwen

ik denk niet dat ik dat durf
en als er iets fout gaat
weet ik niet meer wat
toch gaat alles goed
opnieuw en opnieuw
want ik kan het best zelf
als ik gewoon doe
wat ik mezelf steeds meer merken laat

zonneschijn

hallo zonneschijn
maak mijn dag eens mooier
maak mijn humeur eens helemaal goed
laat me zingen, dansen, springen
laat me giechelen tot dat ik plassen moet.

Hallo zonneschijn.
maak mij eens vrolijk
Maak mij vandaag eens heel erg blij
laat me lachen, daarvan huilen,
Geef eens een goed humeur aan mij.

hallo zonneschijn,
Kom eens dichterbij.
Laat eens zien wat je allemaal kan.
Ik zit al lang op jou te wachten,
Ook anderen wachten al zo lang...

als ik het niet verwacht

hoe kan het nou dat ik zo schrik als ik jou gewoon voorbij zie komen.
Daar waar ik het niet verwacht.
Daar waar het onlogisch lijkt en waarvan ik het nu nog steeds niet snap hoe die toevalligheid plaats heeft kunnen vinden.
Wij horen daar beide niet en ergens anders weet ik dat er kans is op een flits van jou.
Maar hier?
Maar nu?
Nu heb je me laten trillen op mijn benen.
Nu heb je mijn hersens laten schreeuwen.
Nu heb ik naar je gestaard als of je niet bestond.
En naar mezelf, omdat ik stom leek.
Hoe kan het nou dat ik nooit en dan opeens?!
De vorige keer toen ik je zag, waar ik wist dat het kon, was ik blij en mijn hele dag goed.
Nu verward en stuntelig.
Lieve lieve uit mijn hoofd op aarde, laat me toch niet weer zo schrikken.
Want volgende keer zal ik het ook niet verwachten.

slimmer

laat ik dat eens niet
laat ik eens gewoon
laat ik eens iets nuttigs
in plaats van dat ik droom

zal ik dat eens zelf
zal ik dat eens doen
zal ik eens gaan denken
over wat ik nog wil doen

wachten

ik wacht
jij wacht
hij wacht
zij wacht
het wacht
wij wachten
jullie wachten
u wacht
men wacht
zij wachten
blijven wachten
lange tijd

overige tekeningen

schetsen

pastelkrijt