zondag 14 augustus 2011

komt er nog wat van

ik kan niet stoppen met zoeken
of wachten
op wat ik heel graag wil.
maar waarvan iedereen zegt dat het pas komt,
als je rustig vergeet dat je het nog mist.
Ik vind dat ik aan de beurt ben
en fantaseer daardoor veel te veel
over wie en hoe en onrealistisch
mooier dan ooit ook.
Terwijl ik weet dat
pas als ik me er bij neer leg
Het voorzichtig komen zal.
die rust kan ik alleen nog niet vinden,
Tussen al het zoeken door.
Zonder dat ik zuchtend ga zitten.

realiteit

Ik zag echte rode golven.
Echt, letterlijk in een zoute zee.
Maar veel minder mooi dan ik me altijd inbeeld.
Vuil en vies, en tegenvallend.
Toch wel weer fascinerend. Dat zal dan aan mij liggen.
Het smerige bruine schuim op de koppen in de koper rode zee.
Als een droom.
Ik bleef staan kijken.
Gefascineerd door hoe dit de schoonheid miste.

ik kan, doe en groei

ik kan en ik kan en ik doe
- terwijl ik denkbeeldige handen fijn knijp -
ik weet dat ik kan en gewoon
- terwijl onhoorbare stemmen mij aanmoedigen -
ik zal en ik ga en ik groei
- terwijl ik dat 's nachts trots vier in dromen -
ik kan en ik wordt, wordt zelfstandiger
- samen met zij die hier niet bestaan -

opbouwen

ik denk niet dat ik dat durf
en als er iets fout gaat
weet ik niet meer wat
toch gaat alles goed
opnieuw en opnieuw
want ik kan het best zelf
als ik gewoon doe
wat ik mezelf steeds meer merken laat