zondag 25 september 2011

adem

Geboeid door het op en neer gaan van een geweldig zachte vorm.
Kijkend word ik rustig en bewonder ik de schoonheid van de bijna onzichtbare beweging van haar borst.
Ik ga mee in het ritme van haar ademhaling.
Dan ademen we synchroon.
Het ontspannende onopvallende op en neer.
Geniet ik stiekem en hopelijk net zo onopvallend.
Als de mooie vrouw die ik van schuin achter en niet eens zo duidelijk zie.
Mooi omdat ik rustig van haar ritme word.
Heb ik iets wat veel interessanter is dan waar ik mijn aandacht bij zou moeten houden.
En ga ik langzaam dromen.
Val ik langzaam in slaap.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten