zaterdag 12 juni 2010

tot in het gesticht

Hoe ver zou jij gaan voor mij?
Voor iemand waar je over droomt.
Iemand waarvan je niet weet of ze ook echt die tweede kant heeft.
Maar wel iemand waarvan je weet dat ze bestaat.

Hoe ver zou ik gaan voor jou?
De vrouw waarvan ik droom.
Waarvan ik niet zeker ben of ze ook over mij droomt.
Maar wel dat ze bestaat.

Ik denk dat ik heel ver zou gaan voor jou.
Omdat jij de vrouw ben die ik als een godin beschouw.
Omdat ik dat ook doe in mijn dromen.
Ik zal nooit met een 'nee' kunnen wegkomen.
Ik heb jou lief, iedere nacht.
Jij hebt mij betoverd met je schitterende pracht.
Ik wil je niet omdat het niet kan.
Ik ben daarvoor vreselijk bang.
Bang dat je niet bestaat, dat ik alles heb verzonnen.
Maar door al die 'toevalligheden' heb ik die angst al bijna overwonnen.
Als ik je wil, wil ik je echt.
Ik wil namelijk niet dat ik me aan een droom hecht.
Jammer genoeg heb ik dat allang gedaan.
En de vraag blijft: hoelang kan ik dat nog aan?
Ik wil dat je naar me toekomt en me alles vertelt.
Dat je me het bewijs geeft en me zoent met veel geweld.
Zelf zal ik dat nooit durven doen.
Dat kan ik met zekerheid zeggen over die zoen.
Jij of een ander zal de stap moeten zetten.
Anders komen we op een plek waar iedereen op ons zal letten.

Maar daar kunnen we het rustig aan elkaar vertellen
En niemand kijkt er dan nog van op,
Dat die gekke mensen allemaal
Dezelfde dingen zagen in hun malle kop.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten