Als er nou eens wat meer van jou waren.
Niet twee, niet drie, maar een stuk of tien.
Twintig misschien.
Dan was er vast wel een beschikbaar en bereikbaar voor mij.
Of twee, voor als de ander niet kan.
En ik maar roepen als ik je nodig heb,
Want ze zijn allemaal jou.
Jij bent ze allemaal.
Niemand heeft er last van dat ik er ook een paar leen.
Neem.
Steel.
Jat.
Zelfs dat mannetje niet.
Die ene waar een van de jij's bij hoort.
Dat lijkt me wel erg makkelijk voor mij.
Niet dan, ja hoor,
echt wel.
laten we dat eens waar gaan dromen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten