zondag 7 november 2010

praat

fluister zacht de zoete klanken
van de lieve fijne woorden
zo dicht mogelijk bij mij
met je mond tegen mijn oren

spreek alsof ik je droom
praat alsof je niet echt bent
vertel van alles wat niet kan

houd je handen voor mijn ogen
zodat ik jouw verzonnen zinnen voor mij zie
fluister met jou mooi accent

laat mij kijken naar jouw handen
laat mij zweven in gedachten
en als ik door de onmogelijkheid val
lach mij dan uit met je ogen
tot ik weer op mijn slappe benen kan staan
en je opnieuw beginnen kan
met mij laten genieten van jouw stem.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten