Jij komt binnen.
Ik ben in de war.
Want dit kan niet
Dit kan echt niet in het echt.
Jij gaat zitten.
Ik twijfel nu aan alles
Want normaal ben je zo ver weg.
Als je naar me kijkt, sluit ik mijn ogen.
Maar ik weet niet of ik droom.
Ik weet niet meer
en jij zit daar dood gewoon.
Jij zit daar maar mooi te wezen.
Te stralen en te lachen.
Jij ziet me niet eens staan.
Dit lijkt zo op mijn fantasie
Jij ben daar in al mijn dromen.
Maar nooit had ik verwacht
om je hier echt tegen te komen.
Ik blijf zitten.
Zitten als versteend
Jij praat al met een ander.
Ik blijf staren.
Staren in het niets
Geen flauw benul wat mij nu overkomt.
Dit kan toch niet,
Want ik heb jou verzonnen.
'Jij bestaat niet' roep ik dan hard op.
Mensen kijken, lachen en praten.
En niemand verteld me wat mij nou overkomt.
Zou ik dan zo gek zijn
Simpel weg te gek zijn
Om ons zo samen te dromen?
Ik ga weg en heb al spijt.
Maar ik ga niet terug.
Dat kan ik niet
Dat lukt me niet.
Want ik leef alleen in dromen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten