zondag 10 oktober 2010

tussen mijn wimpers

de zon die door de mist komt
is als de maan zo mooi
het silhouet van boom en boerderij
bijzonder mysterieus

ik word verblind als ik door het raam kijk
verblind door mistig licht
scherp schijnt het in mijn gezicht
ik knipper
knipper nog eens
en dan
houd ik mijn ogen dicht

weer een heel klein beetje open
tussen mijn wimpers door wat licht
kleine fijne sterretjes
maken alles wazig
maken alles mistig
ook waar geen wolken zijn
geen wolken kunnen komen
overal is mistig licht

Geen opmerkingen:

Een reactie posten