woensdag 2 juni 2010
gewoon alweer
Het is je weer gelukt hoor, simpel door een paar woorden en een blik waaruit ik al je gedachten kon lezen. Gedachten die schreeuwen dat ik hier niet welkom ben, dat je me alleen wilt zien als het jou uitkomt en vooral die gedachte dat ik lui, lelijk en dom ben. Dankzij jou geloof ik daar bijna in. Gelukkig zijn er anderen die het tegenovergestelde zeggen. Dankzij jou duurt het niet lang meer tot dat ik in stort. Je doet me pijn met bijna elke woord dat je zegt. Als ik uitgeput of ziek ben, ben ik lui en moet ik alleen maar harder werken. Als ik het hele huis door ren voor je en de hele dag druk bezig ben met school, ben ik ook lui en zeur je ook dat ik harder moet werken. Als ik iets aan je vraag, wat ik allang niet meer durf, schreeuw je dat ik dom ben. Als ik iets niet snap, omdat jij het niet uit wil leggen of nog nooit hebt voorgedaan, ben ik alleen nog dommer. Ik hoef maar naar eten te kijken of ik krijg van je te horen dat ik ongelofelijk dik ben en straks vast groei. Als ik hierdoor overstuur raak, stil wordt, boos wordt of ga huilen komt dat andere mens me vertellen dat ik me aanstel en dat ik denk dat de hele wereld om mij draait. Daarbij komt ook nog dat ik vreemd ben, op vrouwen val en geen sex heb gehad. Dat ik niet leef en alleen maar op mijn kamer zit. Een ander probleem voor je is dat ik geen rijbewijs heb en altijd veel te laat thuis kom van feestjes. Het enige positieve dat ik van jou heb gehoord is dat ik een opleiding onder mijn niveau doe. Maar de manier waarop je dat zegt is ongelofelijk sarcastisch. Jij maakt mij belachelijk. Jij doet alsof je niets om mij geeft. Ik ben serieus bang voor jou, en toen ik dat laatst zei, moest je lachen. Jij had tien keer liever gehad dat ik een onnozele magere asociale hoer was. Dat is wat ik ontvang als jij tegen mij praat. Wees alsjeblieft nou een keer wie je zou moeten zijn, want ik kan je vertellen dat niemand in mijn dromen trots op jou is, en daar zitten ook twee mensen bij waarvan jij dat erg graag wilt. Dat zijn de mensen die altijd bij mij zijn en alles hiervan weten. Jij weet niets over mij. Jij weet niet dat als je zo doorgaat je mijn dood wordt. Dat ik dat soms voor mezelf wens, zodat jij verder kan leven en niemand nog last van mij heeft. Omdat jij mij dat verteld. Omdat jij dat zo vaak doet dat ik dat geloof. Daarom! Wees nou eens wie je zou moeten zijn!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten