wat jou gek maakt

telkens weer als jij de vreemde dingen hoort
die gezegd worden door een vaag bekende stem
waarvan jij denkt dat het je eigen gedachten zijn
waarvan jij onzeker en verlegen wordt.
Telkens weer als ij moet luisteren naar het stemmetje in je hoofd
De woorden tussen je oren
Besef ik te laat dat ik je daarmee gek zou kunnen maken
Gek op mij, want
Dat stemmetje in en uit het niets
Dat ben ik...

bedankje

graag mag ik kijken naar wat voor een ander genoeg afleiding zou zijn om te stoppen met dromen en kijken naar wat echt is.
Toch is dit niet genoeg of lang genoeg mooier en echter als wat ik onbestaand heb gemaakt door te veel van haar te dromen.
Maar bij deze wil ik je toch bedanken voor de kleine en korte momenten dat je genoeg bent om mij van dromen af te leiden.
En bedanken voor dat je me elke keer weer heel eventjes de realiteit laat zien, en mij doet geloven dat ik niet helemaal gek hoef te zijn.

weet van mij

ik wil dat u weet van mij
dat u door mij niet meer bestaat
dat ik u zo lang heb gedroomd
tot dat u alleen nog in mijn hoofd
en niet meer te delen met anderen.

Ik wil dat u weet van mij
van mijn gevoelens voor de mooiste u
van alles waardoor u niet meer bestaat
zodat u kunt zeggen dat je wel
en ik niet meer hoef te dromen.

Ik wil dat u mij verlost van de u
dat u zegt dat u bestaat
dat u boos zegt dat ik onzin praat
zodat ik niet meer durf te fantaseren
en er de rust is in mij

les

vol van zoete zinnen
over alles wat mooi is
even onwetend over de rest
niet gemotiveerd genoeg om op te letten
aandacht te besteden aan wat wel belangrijk is
bijna met gesloten ogen
bijna zodat het onopvallend is
dat ik alweer niet besta...

positie

onderaan, maar ondersteunt door vrienden
soms er bijna tussen,er bijna bij
tot het weer misgaat.
zo zal het altijd zijn
zo is het altijd geweest
dromend over mooier
al is ouder altijd aardig geweest.

lijkt op

jij als haar
uiterlijk
net als zij
ongeveer
wel een beetje
beetje meer
toch heel veel
genoeg voor mij
om mooi te zijn
om mooi te vinden

ze is anders

vrouw met de zachtst lijkende lippen
laat mij fantaseren over u
en de warmte van een omhelzing

vrouw met de liefst kijkende ogen
laat mij dromen over u
en de warmte van die kleur

Vrouw met het zoetst klinkend accent
laat mij genieten van uw bestaan

zelfs dan

als ik de mooiste druppels
uit de grootste zeeën
zou verzamelen in een bal van het helderste glas,
als ik de prachtigste sterren
uit de hemel er bij zou doen,
met precies in het midden
een gat van oneindige diepte,
met eromheen het schoonste wit,
zelfs dan zal ik niets kunnen vergelijken
met wat ik zag in jou gezicht...

mist

in de mist
is de wereld maar klein
precies als de wereld
in mijn hoofd
Dat ik dan een vergelijking kan maken
met mijn wereld en echt
zo'n kleine zekerheid is toch wel fijn

geweldigheid wordt niet vergeten

je wordt niet vergeten
als jij niets hoort, en de hele wereld wel over jou via een ander.
Positief.
Onzeker zijn is idioot.
En als je dan toch vergeten wordt,
wordt dat eerst echt wel aan je vertelt
schaam je!

harde spiegel

Het meisje in de spiegel
bekijkt de wereld anders.
Ziet de dingen die jij niet ziet.
Kijkt met glazen ogen
en heeft alleen oog voor jou.

Het meisje in de spiegel
is hard,
is koud,
heeft geen gevoel.
Zij is geen echte vrouw.

Het meisje in de spiegel
kan met stille woorden
de verschrikkelijkste dingen zeggen
alleen tegen jou.
Ze staat daar toch, dus laat haar nou!

moment

Samen zaten ik en niets te genieten.
Ik van haar en zij van mijn gedachten,
het leek alsof ik gewoon was, alsof zij zelfs niet voor mij bestond.
Opeens gebeurde dat even,
even vergat ik alle fantasieën, want ik zag verschrikkelijk dichtbij
een bestaand meisje, bijna net zo mooi als zij.
En ik was ben blij dat ze niet weet van al mijn fantasieën.
Ik wil zou graag, in plaats van met onbestaand
samen met haar gek zijn.
Liever dan, want iedereen kan haar wel bewonderen.
Niet alleen ik, dus nu kijk ik haar bij mij.
Wat anders is dan het dromen van de godin,
die toch altijd wel ergens in mijn hoofd blijft staan.

nacht

ik heb had niet
ik zie zag nooit
ik voel ik wil ik droom
een beeld van
gehoord dat die
jou jij je U.
en met de luiken gesloten
is het nog donkerder
nog meer alleen
nog meer ruimte
voor de fantasie
die jij bent

gelukkig

laat me kijken en genieten
alleen van wat echt is
uit mijn fantasieën getrokken en verlost
radeloos, opnieuw, maar nu in het echt.
alsof ik leef in plaats van droom
zie ik alles met open ogen
eindelijk bestaat en blijft bestaan een jij
en ik ben gelukkig

ikvrouw en jijvrouw

mooiste jij
ik wil jou bij mij

ikvrouw en jijvrouw samen
schreven onze namen
op vochtige ramen
overal waar wij kwamen

ikvrouw was jouvrouw
jijvrouw zou mijnvrouw
zijn samen wijvrouw
samen met jou

ikvrouw blijft ikvrouw
jijvrouw is zijnvrouw
jijvrouw nooit mijnvrouw
en laat me dromen...

droom mijn dromen

stel eens dat wij
denk eens aan jij en ik
fantaseer over ons
droom mijn dromen.

zie mij voor je
de hele dag
zie mij zoals ik jou zie

sluit je ogen vaker dan nodig
wees onzeker over wat je ziet
denk mij bij jou

en droom mijn dromen.

luister

ik wil breken door de muur van onzekerheid
die om jou heen is gebouwd
ik wil zolang tegen jou praten
tot je geloofd dat alleen jij de mooiste bent.
en wordt niet boos als ik zo'n poging doe en niet stop als jij dat vraagt.
ik wil dat de muur instort
ik wil dat jij recht op kan staan en durft te weten wat jij bent
dat jij sterk en daardoor nog mooier durft te zijn.
dat jij daarmee het onmogelijke mogelijk maakt.
laat mij breken door die muur en vernietig niet al mijn gereedschap.
mijn woorden moeten hard en duidelijk genoeg zijn om jou te laten geloven dat jij een godin bent.
Mijn godin bent.

praat

fluister zacht de zoete klanken
van de lieve fijne woorden
zo dicht mogelijk bij mij
met je mond tegen mijn oren

spreek alsof ik je droom
praat alsof je niet echt bent
vertel van alles wat niet kan

houd je handen voor mijn ogen
zodat ik jouw verzonnen zinnen voor mij zie
fluister met jou mooi accent

laat mij kijken naar jouw handen
laat mij zweven in gedachten
en als ik door de onmogelijkheid val
lach mij dan uit met je ogen
tot ik weer op mijn slappe benen kan staan
en je opnieuw beginnen kan
met mij laten genieten van jouw stem.

je bestaat nog

niet alweer, niet nog een stem,
niet nog een beeld.
het is niet dat jij hier niet welkom bent,
het is vol, te druk.
ik kan niets extra's meer houden.
BEN WAT IK VAN JE VRAAG.
Laat mij jou brengen naar jezelf, waar je hoort
en waar je rust kan hebben.
Je wilt niet bij mijn drukte horen,
dat is iets wat ik zeker weet.
Als bestaand persoon hoor je daar niet,
ik bedoel hier niet thuis.
Neem de tijd om snel genoeg slim te wezen.
Sta mij toe jou op te lossen,
of het voor jou of het voor mij.
De stapel is al zwaar en de spieren in mijn armen worden slapper.
Vertrek voordat je niet meer bestaat!

46

waarom altijd
telkens weer
zoveel verschil
zo anders

waarom kijk ik naar jou
een godin
niet naar een
echt meisje

waarom niet normaal
waarom moet ik altijd
anders en onmogelijk
zien en bewonderen

ik wil gewoon
en normaal
en iets leuk
en wat kan!

jaja

nog een beetje
beetje verder
verder nog
nog niet

nog ietsje langer
langer dan
dan ietsje
ietsje nog

nog veel meer
meer daar
daar nog
nog veel

nog wat sneller
sneller dan
dan wat
wat nog

versje

dadidom, dadidom
alles is, alles is.

fifafoe, fifafoe
en ik ben ook nog, ook nog
ook nog.

wawawij, wawawij
alleen, alleen, alleen
jij

ladidoet, ladidoet
maakt alles weer, alles weer
maakt alles.

dadidom dadidom
ik blijf erbij,
alles blijft stom
































rombom

aanzoek

het is zes uur precies als ik van de toilet weer terug naar de slaapkamer loop.
ik heb haar wakker gemaakt.
als ik weer naast haar lig, strijk ik het vuur achter haar oor en zoen ik de slaap uit haar ogen.
ze lacht, dankzij mij is ze een ochtend mens.
zelfs zo vroeg.
ik kijk haar aan, ze drukt me tegen zich aan en ik zucht.
voorzichtig duw ik haar van me af en verdrink in haar kleine blauwe ogen.
ik ga op mijn rug liggen en zeg:
'ik wil met je trouwen, lief'

geen antwoord. We vallen weer in slaap...







als we aan de koffie zitten, de volgende dag om anderhalve minuut over elf, zegt ze uit het niets:
'is goed'
ik kijk haar aan en we zoenen elkaar.
dan lachen we tot drie uur 's middags en gaan alles regelen.
op onze eigen manier

het diner

aan een lange tafel twijfel ik over de echtheid
van de dingen die ik zie.
ik weet niet waar ik ben
ik weet niet waar ik moet beginnen
ik weet niet wat ik zie
en ook of ik droom weet ik niet.

op een lange tafel dansen glazen met elkaar
vloeken borden over de smaak van het eten
en zuchten de pannen een luid 'laat ook maar'
op andere stoelen zitten
allen kijkend naar mij
portretten van ben ik vergeten,
een bekende was er niet bij.

mij bord is tegen mij aan het schreeuwen,
ik heb geen idee waarom
het bestek doet met hem mee
blijkbaar ben ik stom...
fijn.

vraag me niet wat we gaan eten
vraag me niet hoe ik hier kom
het enige wat ik nu weet is dat ik hier weg wil.

mijn lepel is zo aardig mijn bord te vullen
mij te dwingen te gaan eten van
rode stenen.
de kleur van jou lippen en
ik verdwijn in mijn fantasie
tot ik word geroepen voor het eten.

met mijn ogen open loop ik de trap af
in de keuken zit mijn moeder
aan een gewone tafel met gewoon eten.
smakelijk.

volgen

zachtjes sluipend
siste ze snel
ik val niet op
maar jij wel...

luid lachend
loopt lief lang
ik loop achter haar aan
ben voor niets nu bang

samen sluipend
giechelend gaan wij gauw
ik blijf haar volgen
de mooiste vrouw